O 18 de xullo de 1936 prodúcese a sublebación militar contra a República e comeza una gerra que finaliza en abril de 1939 coa instauración da ditadura franquista.
Aínda que que maior parte da poboación continuou tendo o galego como lingua habitual, o seu emprego reduciuse aos rexistros informais en todos os ámbitos da vida pública.
Identifícase asi o proceso de desgaleguización, é importanes sectores da sociedade ( burguesía urbana e poboacion rural instalada nas ciudades).
Durante moito tempo as únias actividades a prol da ligua e da cultura galega serán desenvolvidas polos exiliados en Latinoamérica.
A partir dos anos cincuenta van xurdindo en Galicia iniciativas culturais que procuran a defensa e recperación da nosa lingua galega. Xorden editorias como:( Galaxia, Monterrey, Edicións do Castro e Edicións Castrelos).
Nos sesenta xorden asociación culturais ( O Galo en Santiago e O Facho na Coruña). Ademái fundase os primeiros partidos nacionalistas como: a UPG( Unión do Pobo Galego) e o PSG( Partido Socialista Galego).
En 1975, a morte de Franco posibilitara o paso á democracia é a recuperación dos dereitos das nacionalidades históricas. Logo da aprobación en 1978 da Constución, Galicia conta cun Estatuto de Autonomía que recolle a oficialidade da lingua galega é a súa condición da lingua propia, o que permite a sua presenza no ensino.
A literatura no posguerra quedou troncada co inicio da Guerra Civil , durante a década de 1940/1950, a única produción da literatura en galego será o que se leva a cabo no exilio americano: Venezuela, Cúba, México, Uruguai e fundametalmente na Arxentina, principal país da acollida dos exiliados galegos.
