Dúas amigas, Laura e Alessia, quedan nun centro comercial ás 6 da tarde. Alessia chega tarde á hora marcada, e despois de media hora, aparece. Ela explícalle o que lle sucedeu e Laura intenta axudala.Laura: xa pensei que te olvidaras de quedar comigo.
Alessia: Cala oh cala... Que xa che conto agora o que me pasou.
Laura: Ímonos sentar.
Alessia: Ben... Pois resulta, que cando cheguei a casa, o meu pai estaba que fende nubes.
Laura: E logho que pasou?
Alessia: Penso que tivo un mal día e pagounas comigo, pero eu ipso facto responínlle mal e case non me deixa baixar.
Laura: Non podes falárlle así, é o teu pai.
Alessia: Xa pero estou ata o nó da gorxa del ! Non cambiará xamais.
Laura: Ao mellor a que ten cambiar eres tí.
Alessia: Estasme dicindo que todo é mea culpa?
Laura: Ay que carallo! Ti non me entendes, estouche dicindo que ao mellor tes que cambiar ti a túa actitude respecto á del !
Alessia: Iso custaría ferro e fariña..
Laura: O que a tí che pasa e que fas as cousas pó-lo carro dediante dos bois.
Alessia: Pode ser... Intentarei cambia-las cousas co meu pai.
Laura: Así me gusta! E agora botémoslle terra ó asunto.
Alessia: Vale, pois imos a tomar algho e carpe diem.
