8.6.13

O que pasa todos os días.

O xefe dunha multinacional  fai chamar a un dos seus empleados ao seu despacho.

Don Xesús: Sr. Hernández,  quería dicirlle que moitas grazas por os seus servizos pero  vamos ter que dispensar deles.




Sr. Hernández: Estas dicíndome que estou despedido. Non xefe, por favor podo traballar o dobRe e cobrar o mesmo o se quere, pode reducirme o soldo pero non me despida.

Don Xesús: ...... 

Sr. Hernández: Non faga como o que oe chover. Fágame caso se o suplicó non me despida.

Don Xesús: Pero non se preocupe, te escribí  unha carta de recomendación, non tardarás moito en encontrar traballo.

Sr. Hernández:  Non lle quite ferro o asunto, eu non podo perder este traballo me ven como auga de maio.

Don Xesús:  Non se preocupe, é un gran empleado e unha persoa moi traballadora, non tardarás moito en atopar traballo.

Sr. Hernández: Non me faga a rosca. Ademáis se son todo o que me dis, porque me despide?

Sr. Xesús: Xa esta, estou ata as forellas de vostede, xa lle disen que esta despedido, non podo facer nada,  a empresa esta en crisis e temos que reducir a plantilla, tocoute a ti como lle podía tocar a outro.


Sr. Hernández: Morra o conto! Botalle terra! Que cada can lamba o seu carallo! Estou despedido non vou seguir nin suplicando, nin discutindo,  xa me deparará algo mellor o futuro. Adeus! E por certo, a todo porco chegalle o seu San Martin.