A súa vida deu un xiro inesperado o 3 de novembro de 1969, día no que aparece o single que contén "O tren", entrando ao número un de ventas en España, e sendo a primeira canción en galego en conseguilo.
O que el buscaba cantando en galego era o recoñecemento da súa lingua.
“Me llamo Andrés Lapique do Barro y os presento unas cuantas de mis canciones. Hoy son en gallego porque así las he sentido y porque quiero colaborar con todo interés y cariño a dignificar mi idioma materno, caído durante muchos años en el más cruel menosprecio”.
Utilizou un pop contaxioso con toques de folk, no que a súa voz, transmite emocións e a súa delgada figura debilidade.
O repentino e inesperado éxito que chegou con "O tren", lévao ao cine en "En la Red de mi Canción" (Mariano Ozores, 1971), xunto a Concha Velasco e os Sprinters, nunha aventura cinematográfica que fracasou.
Neste mesmo ano sae ¡Pum!, consolidándose con temas como "Pandeirada" e "Meu amor".
"Movemento dobarrista" é un disco tributo a Andrés do Barro, onde trinta grupos do pop galego dan un sopro de aire fresco rememorando a paixón pola música de Andrés do Barro.