
Noa : Ay que carallo Hugo! como me saias asi da casa nin se te ocurra estar no meu lado duranta todo o día .
Hugo : Que mais dá irmanciña? , e logo que pretendes, que me ponga unha traxe? Non andes ás apalpadelas que só vamos ao cine muller...
Noa: Este carallo é parvo! Eu teño unha imaxe que a xente admira e adora , que meu irmán saia en chandal coma se fose tolo , fai que ande coma unha gaita na festa , enténdesme?
Hugo : Bueno deixate de caralladas que xa me cambio , e elíxesme ti a roupa .
Noa : Dálle, carallo , dálle asi me gusta meu irmán , nin arre nin xo .
Hugo : Cala, oh , cala! non me alagues tanto que póñome roxo .