Fauna Galega

A fauna en Galicia é moi densa grazas aos nosos inmensos montes que temos na nosa comunidade.
Entre unha intensa lista de animais no grupo mamíferos encontramos o lobo gris, o gamo, o gato montés e como non nos vamos olvidar do corzo.


O lobo gris tamén coñecido como Canis Lupus, reside en Galicia . A cor da pelaxe normalmente e negra, marrón e grisácea polo lombo e branca polo peito.

Todos os lobos posúen unhas características pero a máis esencial eo olfacto xa que son uns estupendos  
rastreadores.
Non son moi organizados a hora de cazar coma os leóns, pero a súa increible forza e fame poden cazar ata un bisonte si o propoñen.
Sin embargo os principais alimentos dos lobos solen ser animais como ovellas, cabras, cabalos, etc.



O gamo omellor nunca oistedes falar del , pois si reside en Galicia, tamén chamado Dama Dama, e moi parecido ao cervo común solo o diferencian que é máis pequeno e a súa cor pardo-avermellado con pintas brancas e as súas astas palmeadas.
Esta especie prefire os bosques de folla caduca e moi húmedos, onde se encontra o seu principal alimeto que son as follas das árbores , herbas,etc.
Ao contrario de outras especies non forman especies sinon que forman grupos de menos de 10 individuos.


O gato montés é un mamífero carnivoro da familia dos félidos parecido ao gato doméstico.
É máis grande que o gato común, máis robusto e cunha cola grosa e peluda, a cara sole ser máis ancha ,orellas pequenas e os ollos de cor ambar ou verdes.
Pode chegar a vivir entre os 6 e 12 anos de vida. É nocturno e solitario e habita nos montes .
A súa principal alimentación son roedores, paxaros, anfibios,etc.
Os meses de celo son entre febreiro e marzo ,a xetación dura entre 63 e 69 días e en abril ou maio empeza a tempada de parto.



O corzo e da familia do gamo que reside na maior parte de Galicia.  Os machos presentan cornos pequenos de tres puntas que mudan cara comezos do inverno e non volven medrar ata comezos da primavera.
 Durante o verán a súa cor é castaña cunha lixeira tonalidade vermella añadindo unha cor cincenta no inverno.
 Os berros das crías e moi parecido ao ladrido dos cans. A dieta de este animal é a de siempre menos no verán que entra en campo aberto par cambiala por algunhas herbas predominantes en esos campos.
Adoitan mostrarse durante o solpor e permanece agochado de día entre a vexetación.